به گزارش مجله خبری نگار، به گفته وی، موتورهای یونی هوایی برای ماهوارههای کوچکی که در مدارهایی تا ۲۰۰ کیلومتر کار میکنند، به روسیه کمک میکنند تا موقعیت پیشرو را در بازار جهانی خدمات فضایی به دست آورد.
او میگوید: آنها به ما گفتند که نمیتوانید پلاسما را در خلاء بدون سوخت اضافی مشتعل کنید. اما ما آن را روشن کردیم؛ و سپس آنها به ما گفتند، "خوب، شما پلاسما را روشن کردید، اما هرگز یک پرتو یونی تشکیل نمیدهید. "، اما ما یک پرتو یونی را مشاهده کردیم که با شتاب دهنده در خلاء و بدون سوخت اضافی کار میکند. سپس آنها به ما گفتند که این یک موتور نیست و شما هرگز نمیتوانید شتاب ایجاد کنید.
به گفته وی، برای اثبات وجود رانش، کارشناسان این شرکت چندین روش برای تجسم آن ابداع کردند، از جمله استفاده از هدف با کاغذ حرارتی و پرتو سنج قرار داده شده در محفظه خلاء پشت موتور، ایجاد شرایط متناظر با ارتفاع مداری تا ۲۰۰ کیلومتر.
هدف و گیجها توسط یک جریان پلاسمای جت از موتور تابش میشوند. این روشها به وضوح نشان دادن وجود پرداخت و تخمین حجم آن کمک کرد. هیچ در جهان تا به حال چنین نتایجی نداشته است؛ و داشتن نیروی محرکه به معنای داشتن موتور است که البته باید با سازنده ماهواره بهبود یابد.
به گفته وی، ماهوارههای ارتفاع پایین مجهز به موتور یونی هوایی دارای مزایای زیادی هستند - بسیار ارزانتر از ماهوارههایی که در مدارهای بالاتر، سبکتر و ابعاد کوچکتر کار میکنند.
علاوه بر این، زمان انتقال سیگنال از این ماهوارهها به کاربر میلی ثانیه کوتاهتر از زمان انتقال سیگنال از ماهوارههایی است که در ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری کار میکنند، مانند گروه Starlink.
او میگوید: "کاهش تأخیر سیگنال تا چند میلی ثانیه به سیستمهای ارتباطی ماهوارهای در مدار پایین اجازه میدهد تا با کانالهای انتقال داده زمینی با سرعت بالا رقابت کنند. "
منبع: نووستی